1. |
Έτοιμοι
02:33
|
|||
|
Δεν ήξερα άμα θέλω παρέα μέσα στο όνειρο.
Δεν ήξερα άμα θέλω εσένα μέσα στο όνειρο.
Νομίζω πως θα πεθάνω εδώ μέσα στο όνειρο.
Δεν αντέχω να ζω πια εδώ μέσα στο όνειρο.
Είμαστε έτοιμοι να γίνουμε και μεις πληγές.
Θέλουμε να αδικήσουμε τις επόμενες γενιές.
Οι σκέψεις μου δεν σ αφορούν μέσα στο όνειρο.
Μη ρωτάς γιατί τραγουδώ μέσα στο όνειρο.
Μήπως είμαι και γω από αυτούς μέσα στο όνειρο.
Τους γεννημένους ήδη νεκρούς μέσα στο όνειρο.
Είμαστε έτοιμοι να γίνουμε και μεις πληγές.
Θέλουμε να αδικήσουμε τις επόμενες γενιές.
Μήπως είμαι και γω από αυτούς.
Τους γεννημένους ήδη νεκρούς.
|
||||
2. |
Μπράϊαν Λήθη
03:17
|
|||
|
Πίσω απο το μαστίγωμα της σάρκας στο πέτρινο δωμάτιο του Καρκίνου.
Εκεί που όλοι φοράνε κουκούλες.
Τα παιδιά του Καρκίνου. Μπαίνει στο μυαλό μας. Όχι πια δικό μας.
Τι θα πει δικό μας. Σκέψου λίγο τι θα πει δικό μας.
Θα πει η γεύση του αίματος να μη σε θολώνει.
Θα πει η Νέα Σάρκα να μη σε σκοτώνει.
Απομονώθηκε πίσω απο την λαμπερή λίμνη με τα καλώδια συντροφιά.
Έγινε Αλληγορική Μνήμη που δεν την θυμάται όμως κανείς. Και ας είναι επισήμως ο τελευταίος όλων μας . Ο Συγγενής που τα δώρα του τυλίγονται γύρω απο τους λαιμούς των παιδιών μας.
Των απόγονών μας. Αυτό το τέλος δεν θα ναι το δικό μας.
Θεού θέλοντος θα ξαμολυθούν οι Μοίρες στον δρόμο.
Μαύρες μοτοσυκλέτες με τραγανές ρουκέτες.
Κάποιος να πει στον κλειδοκράτορα οτι ήρθε η ώρα.
Ο Συγγενής φέρνει τα πιο απαραίτητα δώρα.
Στόματα που προσκυνάνε το μπούκωμα και ο Αλέξης Ευθύνης.
Ενας πιστός υπηρέτης της Αλληγορικής Μνήμης.
Μπαίνει φθινόπωρο. Η εποχή που χαλαρώνουνε τα ήθη.
Και η υφή του δολώματος αλλάζει στο στόμα μας.
Τώρα η βοήθεια του πια δεν μας πείθει.
Ήρθε η ώρα να καλέσουμε τον Μπράιαν Λήθη.
Ποιός είναι ο Μπράιαν Λήθη; Να τος.
Λεν για τον Μπράιαν Λήθη.
Θα πολεμήσει το φίδι.Μόνο ο Μπράιαν Λήθη.Ναι.Ο Μπράιαν Λήθη.
Απομονώθηκε. Έγινε ερημίτης μέσα σε χρεωκοπημένα μουνιά που δεν είχαν να πληρώσουν το ρεύμα .Δεν είχαν να πιουν νερό.
Και είχαν εναν ολόκληρο λαβύρινθο να συντηρούν και ένα αιωνίως αγέννητο μωρό. Ο Συγγενής φτιάχνει αδελφότητα και ετοιμάζει πορεία μέσα στα σκονισμένα του μουνιού τοιχώματα που προκαλούν αμνησία.
Κρύβει στην τσέπη του ενα κλειδί και τον Αλέξη Ευθύνη.
Εναν πιστό υπηρέτη της Αλληγορικής Μνήμης.
Θεού θέλοντος θα ξαμολυθούν οι αιχμές στον βυθό του.
Ο Σύγγενης οτι θέλει το κάνει δικό του.
Αγόρια που επιτελούν το απόσπασμα για την Τζοάννα Θυσία.
Προσφέρει κάθε μέρα την παρθενιά της για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Μπαίνει χειμώνας. Και η λύση του δράματος ποτέ δεν τους πείθει.
Η υφή του ατυχήματος ανακατασκευάζει τα δόντια μας.
Το ξαναλέω. Η λύση του δράματος δεν με πείθει.
Ήρθε η ώρα να πιστέψω στον Μπράιαν Λήθη.
|
||||
3. |
Το Πρωί
02:07
|
|||
|
Μηπως είδατε το κορίτσι μου, το κοριτσάκι μου
Το γυρεύω εδώ και μια ώρα. Δεν το βρίσκω πουθενά.
Μια κυρία μου είπε να το πάρει αγκαλιά να μπορέσω
να αποκοιμηθώ λίγα λεπτά για να αντέξω την πορεία.
Η μητέρα μου αποκοιμιέται και μια ξένη με ταϊζει
με ένα ξεροκόμματο που μ αρρωσταίνει
και ξυπνάω μέσα στη ζάλη μόνη μου
μα δεμένη και γυμνή
και ακούω τη μητέρα μέσα μου
να με αναζητεί.
Και φαινόταν τόσο όμορφο αυτό το πρωί.
|
||||
4. |
Μενταγιόν
02:58
|
|||
|
Μετράω τις ταινίες που βλέπω.
Είναι οι δικοί μου νεκροί στον δικό μου πόλεμο.
Φίλα με να κάνω μια ευχή.
Να μην είχα ακούσει ποτέ μουσική.
Φίλα με να κάνω μια ευχή.
Να βλεπα χωρίς γυαλιά τη ζωή.
Φίλα με να κάνω μια ευχή.
Να μην καίει το άγγιγμα μου πολύ.
Φίλα με να κάνω μια ευχή.
Το μενταγιόν μου έσπασε την πιο κακιά στιγμή που ήμασταν μισοί.
Φίλα με.
Το μενταγιόν δεν είμαι εγώ.
Εγώ είμαι κάτι μισό.
Κάτι μισό.
|
||||
5. |
Πολύδροσο
02:30
|
|||
|
Πρόβατα βοσκάνε μεζονέτες .
Αγόρια με ηλεκτρικές κιθάρες στους λαιμούς.
Τα κορίτσια ζωγραφίζουνε την εφηβεία.
Και οι μανάδες μας ήταν όλες
Μις Πελοππόνησος.
Εδω πεθαίνουμε καβάλα στις μοτοσυκλέτες με αιτία θανάτου κοσμιοτάτη.
Στον Άη Θανάση δεν τελειώνει το πάρτι.
Μπάφο στο ρέμα να ξεβρωμίσει απ’το λιβάνι η καρό μπλούζα με τον Κερτ.
Πτώμα στο ρέμα να μας θυμίζει ότι στη γούβα κυλάει
οτι θέλουν οι απ’εξω να κρύψουν.
Στη γούβα κυλάει αυτό που κρύβουν οι απ έξω.
Πυροσβεστήρες κλέβουμε. Δεν έμεινε κανείς.
Αν τώρα ανάψει μια φωτιά θα γίνουμε γονείς.
Στο μπασκετάκι θάβουμε κόκκαλα ευχών.
Και οι κόρες μας θα γίνουν όλες
Μις Πελοππόνησος.
Οι μουσικοί παίζουν ντελίβερι στην ψησταριά του Χρήστου.
Σ ακολουθάω στο παγοδρόμιο. Σου αρέσουν οι λεπίδες.
Χαμούρεμα στο ρέμα .Τα δάχτυλα μου μπαίνουν μόνο σ’εσένα.
Πτώμα στο ρέμα που μας θυμίζει ότι στη γούβα κυλάει
οτι θέλουν οι απ’εξω να κρύψουν.
Στη γούβα κυλάει αυτό που κρύβουν οι απ έξω.
Πολύδροσο.
Εδω τα αύριο παίζουνε θάρρος ή αλήθεια.
|
||||
6. |
Θολά
02:07
|
|||
|
Να χάνω. Να βρίσκω. Να ηρεμώ. Πως ηρεμώ παιχνίδια όταν παίζω με το Θεό.
Να κλαίω. Να βρίζω. Να είμαι εγώ. Πως είμαι εγώ λεξούλες όταν γράφω για το Θεό. Εφηβικό.
Και ας βλέπω τη ζωή θολά. Πως βλέπω τη ζωή θολά.
Ναι μάλλον. Ναι ίσως. Ναι χαχαχα. Σκανταλιά. Φλερτάρω. Τρομάζω. Θελώ πολλά. Μόνο πολλά.
Να μαθω να φτιάχνω κάτι καλό. Πως ηρεμώ παιχνίδια όταν παίζω με το Θεό. Προσωπικό.
Να βλέπω τη ζωή θολά. Πως βλέπω τη ζωή θολά. Να φεύγει η ζωή θολά. Πως φεύγει η ζωή θολά.
|
||||
7. |
Αγέννητος
04:40
|
|||
|
Πότε θα μαι αρκετά μεγάλος να χορέψω και γω
ένα βουβό ζεϊμπέκικο. Να αποτυπωθώ.
Μέσα μου έχω ήδη πόνο και ας είμαι στην κοιλιά ακόμα.
Ταξιδεύουμε με αμάξι προς την ερημιά.
Άραγε θα καταφέρω να αγαπηθώ,
λέτε εσείς μα εγώ δεν ξέρω αν θα γεννηθώ.
Μέσα μου έχω ήδη πόνο και ας είμαι στην κοιλιά ακόμα.
Ταξιδεύουμε με βάρκα προς την ερημιά.
Πότε θα μαι αρκετά μεγάλος να χορέψω και γω
ένα βουβό ζεϊμπέκικο. Να αποτυπωθώ.
Είμαι ο αγέννητος πόνος μιας κοπελιάς.
Δε θ’ ακούω εδώ που είμαι στη νεκρή κοιλιά
της μαμάς μου τα τραγούδια.
Στη νεκρή κοιλιά.
Αγέννητος.
|
||||
8. |
Ασημένιος Πλανήτης
02:13
|
|||
|
Κοίτα τη θάλασσα.
Είναι γεμάτη εξωγήινους.
Τα μπλέ φεγγάρια σου είχαν τα φίλτρα που μας γνώρισαν.
Ασημένιος πλανήτης.
Κλέψαν τα ρούχα μας.
Μας σταματήσανε το γύρισμα.
Τα συνθεσάϊζερ μας παίξανε νότες που τους μπέρδεψαν.
Ασημένιος πλανήτης.
Το ’88 επέστρεψες να με τελειώσεις
Στην Πολωνία μας να με ολοκληρώσεις.
Στον Ασημένιο Πλανήτη.
Κοίτα τη θάλασσα.
Είναι γεμάτη εξωγήινους.
|
||||
9. |
Δύο Αδέλφια
02:56
|
|||
|
Το σπίτι του είναι σαν να πονάει.
Το βάφει άσπρο ξανά και ξανά.
Να φύγει η βρωμιά του μυαλού του.
Να μην σκέφτεται τα παλιά.
Στο κόκκινο ντουλάπι φυλάει
του αδελφού του τα πορνοπεριοδικά.
Ξανθά κορίτσια φυλακισμένα.
Τα βλέμματα τους μίλια μακριά.
Ο Βασίλης οδηγάει στην πόλη.
Αργοπεθαίνει και ακούει δυνατά
τις κλωτσιές και τις στριγγλιές από μέσα.
Στο μυαλό του έχει κλεμμένα παιδιά.
Δεν έτυχε να πάει πουθενά.
Μονάχα την Αθήνα γνωρίζει.
Την γνωρίζει καλά.
Ο Αντώνης μικρός. Αλήτης σωστός. Ξυπόλητα πόδια.
Ο Αντώνης μικρός. Δοκίμαζε φως. Κορίτσια κρυφά και αγόρια.
Ο Αντώνης μικρός. Θαμμένο σκυλί στα πυκνά πεύκα.
Ο Αντώνης μικρός δεν ήξερε τι πάει να πει αίμα.
Αντώνη δε φταις. Που να ξερες πως δεν αγγίζουμε το άγιο πνεύμα.
Αντώνη δε φταις. Που να ξερες πως είχαν άλλα στο νου τους για σένα.
Αντώνη δε φταις. Η αγάπη σου φταίει που δε γνώρισε ποτέ της τέρμα.
Αντώνη μην κλαις. Την φλέβα σου θες να ξεπλύνουμε απ’το αίμα.
Τον Αντώνη τώρα αν θυμηθείς ουρλιάζοντας να τρέχει στο ρέμα.
Τον βρήκαν σε μια λίμνη απο βρώμικο αίμα.
Το άδικο άδικο αίμα.
|
||||
10. |
Φίμωσε Με
03:03
|
|||
|
Συναντάω ένα παιδί τυφλό.
Μου λέει σαν βλάκας φχαριστώ το Θεό.
Φίμωσε με. Φίμωσε με.
Πως από πάνω του να διώξω αυτή τη σκόνη.
Γιατί ο ήρωας τη μάνα του σκοτώνει;
Σταυρωμένος γιός με υπόσχεση κρυφή.
Καυλώνω για του Θεού το παιδί.
Φίμωσε με. Φίμωσε με.
Πως να ξεχάσω αυτό το άτακτο κορίτσι.
Ποιος θα την πείσει να γυρίσει για να ζήσει.
Κλαίει μια ιστορία πικρή μα μέσα είναι πιο βαθιά, πιο δολοφονική.
Φίμωσε με.Φίμωσε με.
Χτύπα με. Γλείψε με. Κυρίεψε με.
Γίνε Θεός. Τρομακτικός. Πατέρας.
Γίνε Θεός. Πάρε ότι θέλεις. Κερασμένα.
Φίμωσε με. Φίμωσε με.
|
||||
11. |
Με Γάτας Σώμα
02:09
|
|||
|
Θα ντύνομαι όπως θέλω εγώ.
Με γάτας σώμα.
Τραγουδώ με λάθος στόμα.
Και θα τραγουδώ με λάθος στόμα.
Αν γλείψετε θα αναγκαστώ να λιώσω.
Αν με γλείψετε θα αναγκαστώ να λιώσω.
Μα όλο τραγουδιέμαι αντί να φιλιέμαι.
|
||||
12. |
Από Μένα Για Σένα
02:18
|
|||
|
Αλείφω τα μπούτια σου με υγρή μυρωδιά.
Απο μένα για σένα.
Κυλάω στο μέσα σου.
Ψάχνω να βρω εσένα και εμένα.
Αυτή είναι η αγάπη μου.
Δεν ντρέπομαι να σου πω για αυτήν.
Κολλάω στο πρόσωπο απο σένα.
Μου αφήνεις ζωή. Απο σένα. Απο σένα.
Ξυπνάω. Είμαι μέσα σου. Εδώ.
Ξεχνάω τα πάντα εδώ.
Απο μένα για σένα.
Αυτή είναι η αγάπη μου.
Δεν ντρέπομαι να σου πω για αυτήν.
Αυτή είναι η αγάπη μου.
Την γνώρισα απο μικρό παιδί.
|
||||
13. |
Γλυκειά Μου Αγάπη
03:25
|
|||
|
Νύχτα στην πόλη. Μούσκεμα όλοι. Βγήκαν οι ρόλοι.
Να με ζορίζεις πίσω απ’τα τρένα και να με βλέπουν.
Να μου φωνάζουν πως ήμουν κάποια.
Να μαι καθρέφτης που σπάει τη μέρα
και να σου λέω πως είμαι άδεια.
Γλυκειά μου αγάπη φέρε το κάτι το απαλό
να μου γεμίσει το αδειανό και να κυλάω.
Γλυκειά μου αγάπη φέρε το κάτι το απαλό
να μου γεμίσει το αδειανό και να κυλάω μόνη.
Η Αθήνα ξέρει να λιώνει.
Να μου φωνάζουν πως ήμουν κάποια
Να μαι καθρέφτης που σπάει τη μέρα
και να τους λέω με άγρια μάτια.
Η Αθήνα ρε, ξέρει να λιώνει.
Γλυκειά μου αγάπη φέρε το κάτι το απαλό
να μου γεμίσει το αδειανό και να κυλάω.
Γλυκειά μου αγάπη φέρε το κάτι το απαλό
να μου γεμίσει το αδειανό.
Δες με. Κυλάω.
|
||||
14. |
Θρίλερ
04:02
|
|||
|
Είμαι αγόρι μικρό. Παίζω στην παιδική χαρά.
Εσύ δεν είσαι η μαμά μου.
Από μικρός κρυβόμουνα στα σκοτεινά και μεγάλωνα μες το θρίλερ.
Μεγάλωσα μες το θρίλερ.
Τα ζόμπι θα ρθουν για εμάς.
Φέρνουν δώρα από συνήθεια.
Με δάκρυα χιονίζει αυτή τη νύχτα
και ο Αη Βασίλης υπάρχει στ’αλήθεια
και χάνομαι μες το θρίλερ.
Φοράνε τη μάσκα του κόκκινου θανάτου.
Απ’τις ταράτσες μας καλούν.
Ξέρουν τ’όνομα μας.
Φοράνε τη μάσκα του κόκκινου θανάτου.
Απ’τις ταράτσες μας καλούν.
Ξέρουν τη μαμά μας.
Είμαι αγόρι μικρό. Παίζω στη παιδική χαρά.
Εσύ δεν είσαι η μαμά μου.
Από μικρός κρυβόμουνα στα σκοτεινά και μεγάλωνα μες το θρίλερ.
Πρόσωπα δίχως μάτια που ξέρουν τ’ όνομα μας.
Τ’όνομα μας.
Ξέρουν τη μαμά μας.
Τη μαμά μας.
Τα ζόμπι θα ρθουν για εμάς.
Φέρνουν δώρα από συνήθεια.
Με δάκρυα χιονίζει αυτή τη νύχτα
και ο Αη Βασίλης υπάρχει στ’αλήθεια.
Το κορίτσι. Η βροχή. Η αστραπή. Ο λαιμός. Η Σουσπίρια. Ο χορός.
|
||||
If you like The Boy, you may also like:
Η Νέα Βαρβαρότητα / Δεσποινίς
by Παύλος Παυλίδης & B-Movies
supported by 11 fans who also own “Έτοιμοι Δύο”
go to album
“Strangers” is packed with wonderfully menacing electro-goth—late-night horror movie music for vampire dance parties.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 25, 2023
go to album
The Greek band play heady stoner jams with a kraut-y underbelly, pushing acid-test aesthetics to their limit.
go to album
supported by 8 fans who also own “Έτοιμοι Δύο”
Well-crafted compositions for BG's quality, modern pop.
go to album
